27.02-17.03 / Joanna Janowska-Augustyn / Ciało i kamie / Rysunek

Joanna Janowska-Augustyn

Joanna Janowska-Augustyn, urodzona w Rzeszowie. 1991-1994 – studiowała na Wydziale Filozoficznym UJ. 1994-1999 – studia na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie. Dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Litografii prof. Romana Żygulskiego, medal Rektora ASP. 1998 – stypendium w Kent Institute of Art and Design w Canterbury, Anglia. W 2008 roku obroniła doktorat na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie. Obecnie pracuje na stanowisku adiunkta na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego, prowadząc zajęcia w Pracowni Rysunku oraz w Pracowni Struktur Wizualnych. Uprawia: grafikę, rysunek, malarstwo i fotografię. Zorganizowała 16 wystaw indywidualnych oraz brała udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.

Nagrody i nominacje: 1999 – Medal Rektora ASP w Krakowie za dyplom; 2004 – Nominacja do nagrody w konkursie Obraz, Rysunek, Grafika, Rzeźba Roku 2004, BWA Rzeszów; 2005 – Wyróżnienie honorowe w V Ogólnopolskim Triennale Rysunku Polskiego, Lubaczów 2005, 2005 – Nagroda: Zakup Miejskiego Muzeum Sztuki na VIII Międzynarodowym Biennale Rysunku i Grafiki Master of Graphic Art – Győr 2005, Węgry.

Działam poprzez formy monumentalne. Tworzę przestrzeń, do której wprowadzam widza. Czas jest wyróżnikiem moich prac powstających w ciągu długotrwałego procesu. Przenikają i uzupełniają się nawzajem. Żyją własnym życiem i w zależności od tego, w jakiej konkretnej przestrzeni mają zaistnieć – mogą funkcjonować w różnych, zależnych ode mnie układach. Do czego zmierzam? Chodzi tu o procesualność dzieła, o przekroczenie tradycyjnego rozumienia pojedynczej odbitki graficznej czy pracy rysunkowej. To bardziej rodzaj instalacji, próba stworzenia totalności i ogarnięcia nią widza. Używam oszczędnych środków. Mówię raczej poprzez milczenie, lecz materia moich prac jest gęsta, wielowarstwowa. Zaznaczam obecność człowieka, ale nie w sposób dosłowny. Skłaniam się ku lapidarnym, pogłębionym wielowarstwowością materii, układom kompozycyjnym. Materia rysunku, grafiki jest dla mnie bardzo ważna; istotne jest zagłębianie się w nią – niekiedy aż do granic możliwości(papieru, narzędzia i ręki). Tkając tę materię buduję przestrzeń; przestrzeń rozległą, otwartą, ciągnącą się poza ramy papieru, albo też przestrzeń zamkniętą, ograniczoną – sugerującą niemożność wyjścia. Moja przestrzeń zazwyczaj jest pusta – przesycona tylko powietrzem. Czasami powietrze to jest ciężkie, gęste i lepkie – przytłacza. Innym razem jest ono oddechem, przeniknięte światłem, spokojem – wtedy wycisza i przynosi ukojenie. Przestrzenie te zestawiam w określone układy poliptyków i aranżuję kolejną przestrzeń tym razem już trójwymiarową, do której zapraszam odbiorcę.

Najważniejszy zawsze jest jednak rysunek – zarówno w pracach wykonanych w jego czystej postaci, jak i w drukach cyfrowych. Te ostatnie ułatwiły mi wprowadzenie fotografii i łączenie jej elementów z rysunkiem. Zaczęłam budować inny rodzaj wciąż wielowarstwowej przestrzeni, gdzie świat stworzony przeze mnie w postaci śladu kreski łączył się z obrazem uchwyconym w kadrze aparatu. Rzeczywistość wykreowana miesza się z odbiciem realności tworząc zupełnie nową jakość.

 

Joanna Janowska-Augustyn