19.06-07.07 / Andrzej Piotr Cieszynski / Obiekt, obraz, dokumentacja, instalacja

Wystawa jest próbą zebrania w jednym miejscu i czasie wartości poszukiwanych przeze mnie na przestrzeni lat. Jest w jakimś sensie wystawą retrospektywną. Pragnę przekazać w niej obraz czasu rozumianego w sposób subiektywny.Jedna z wcześniejszych realizacji, niegdyś zatytułowana „róża”, szczególnie nabiera nowego znaczenia.W ten czas wpisują się również refleksje Eli Cieszyńskiej, za które bardzo jej dziękuję.W trakcie rozmyślań nad wystawą nieoczekiwanie pojawił się tekst dotyczący okresu studenckiego, zdecydowałem się zamieścić go jako aneks.

 

Andrzej Cieszyński

Twórczość Andrzeja Cieszyńskiego jest wielowątkowa, tematycznie obejmuje zagadnienia związane z konkretną materią rozwijane w cyklach malarskich Katedry, Draperie i Muszle. Obok interesujących kompozycji figuratywnych, portretów i autoportretów, ta sama tematyka pojawia się również w pracach rysunkowych. Jednak to nie temat jest tu ważny, istnieje on w pracach Cieszyńskiego symbolicznie, jest pretekstem do poszukiwań dużo głębszych. W swoich pracach stara się on dotrzeć do pierwiastka duchowego, pragnie odkryć prawdziwą przyczynę i sens istnienia. To, co napędza jego twórczość, to marzenie o wieczności. Być może, najwyraźniej widać to w instalacjach. W przeciwieństwie do wręcz „barokowych” kompozycji malarskich i rysunkowych, w instalacjach uderza oszczędność użytych środków. Dzięki temu aranżacje zyskują na sile wyrazu i zadziwiają wnikliwością i dojrzałością refleksji.

Ostatnie realizacje Andrzeja Cieszyńskiego są swego rodzaju „podróżą w czasie”. Rekonstrukcja czasu przeszłego formalnie polega na zestawieniu elementów retrospektywnych i elementów współczesnych. Artysta twórczo wykorzystuje rekwizyty i znaczenia, które już kiedyś zaistniały w jego pracach. Działa tu intuicyjnie. Zderzając swoje przeszłe sposoby obrazowania z dzisiejszym pojmowaniem sztuki, oczekuje uzyskać nową, z góry niewiadomą, wartość. Autor porusza się na styku światów przeszłego-teraźniejszego, żywego-nieożywionego. Wszędzie jednak stara się odnaleźć jakieś ślady życia i wskazówki naprowadzające na właściwą drogę. W tym co robi stara się przede wszystkim zobaczyć i odkryć siebie razem z całą swoja historią, która jest kluczem do poznania istoty rzeczy.

 

Elżbieta Cieszyńska