Kazimierz Wiśniak / malarstwo / Kresowy Dom Sztuki w Dubiecku
„Słonne Spotkanie Żywiołów”
25. Jubileuszowe Międzynarodowe Konfrontacje Plastyczne – Słonne 2005
Kazimierz Wiśniak / malarstwo
Kresowy Dom Sztuki w Dubiecku
Urodziłem się u grudnia 1931 roku w Łodzi. Tam też ukończyłem liceum budowlane i potem jako technik pracowałem w wojskowym przedsiębiorstwie budowlanym w przygranicznym Gubinie nad Nysą Łużycką. Oszczędności z zarobków przeznaczyłem na pobyt w Krakowie, gdzie w 1953 roku zacząłem studiować architekturę wnętrz w Akademii Sztuk Pięknych.
W 1956 roku zadebiutowałem jako rysownik w tygodniku „Przekrój”. Zakładałem z kolegami Piwnicę pod 'Baranami. Od 1957 roku uczyłem się scenografii u profesorów Karola Frycza i Andrzeja Stopki; dyplom z wyróżnieniem odebrałem w 1959 r.
Dużo scenografii projektowałem dla Wrocławskiego Teatru Pantomimy. W latach siedemdziesiątych tworzyłem scenografie do inscenizacji trzech wybitnych reżyserów: Henryka Tomaszewskiego („Gra w zabijanego” 1973, „Spór” 1978, „Hamlet, ironia i żałoba” 1979), Jerzego Jarockiego („Paternoster” 1970, „Na czworakach” 1972, „Trzy siostry” 1973, „Rzeźnia” 1975, „Król Lear” 1977) i Konrada Swinarskiego („Mary Stuart” 1970, „Wszystko dobre, co się dobrze kończy” 1971, „Ryszard III” 1972, „Wyzwolenie” 1974).
Za artystyczne osiągnięcia otrzymałem w 1975 roku Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki, Nagrodę Miasta Krakowa oraz Nagrodę Klubu Dramatopisarzy Polskich i Pracowni Sztuk Plastycznych „Złoty Ikar”. W Krakowie, w latach 1981-1986 byłem dyrektorem teatru Bagatela, którego repertuar skierowałem ku edukacji młodzieży.
Od piętnastu lat uczestniczę w międzynarodowych plenerach jesiennych w Słonnem koło Dubiecka, organizowanych przez Galerię Sztuki Współczesnej w Przemyślu.
Jestem honorowym obywatelem Lanckorony. W miejscowości tej spędzałem każde lato, a dla jej mieszkańców redaguję od 1994 roku „Kurier Lanckoroński” – kwartalnik ukazujący się zgodnie z porami roku.
Napisałem i wydałem w 1998 roku książkę „Z życia scenografa”. Opracowałem ponad 250 scenografii w teatrach krajowych i zagranicznych, a w 2000 roku pożegnałem się z pracą w teatrach. Ilustruję książki i maluję.
Kazimierz Wiśniak