25.02-15.03 / FermentAkcje / Maria Wasilewska / proces#2 / instalacja

www.mariawasilewska.pl
e-mail:rolrzda@o2.pl

Dyplom z rzeźby na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu w pracowni prof. Macieja Szańkowskiego w 1996 roku. Mieszka i pracuje w Krakowie.

Głównie zajmuje się instalacjami, realizacjacjami site specific i enviroment, tworzy obiekty przestrzenne. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2008 r.

Wystawy indywidualne: 1994 / małe formy rzeźbiarskie, galeria ZPAP „Na Piętrze”, Toruń; 1997 / małe formy rzeźbiarskie, Galerie Cellini, Leiden, (Holandia); 1999 / rzeźba, galeria Zapiecek, Warszawa; 2000 / rzeźba, galeria autorska Aleksandry Laski, Łazienki Królewskie Warszawa; 2001 / ~pvp, Galeria Nad Wisłą, Toruń ; 2003 / c(…)3, CRP, Orońsko; anomalia meteoropatyczne, Wieża Ciśnień, Bydgoszcz; 2004 – 2005 / zdarzenie niesynchroniczne?, Galeria nad Wisłą, Toruń; 2005 / zaśniedzenie, Mini Galeria, Dom Muz, Toruń; ? / No End ?, Galeria Labirynt 2, Lublin; 2006 / iteracje, galeria krytyków POKAZ, Warszawa; 2007 / C.D.N.N. – Galeria XXI, Warszawa; Co dalej? – Otwarta Pracownia, Kraków; pauza – Galeria ON, Poznań; 2008 / artykulacje – Galeria dla…, Toruń; 2009 / proces – Otwarta Pracownia, Kraków; 2010 / feedback- Galeria 2.0., Warszawa

Wystawy zbiorowe (wybór): 1998 / Rzeźba, Muzeum Straetemakerstoren, Nijmegen, Holandia; 2000 / Rzeźba, BWA, Bydgoszcz (wystawa zniszczona przez pożar w pierwszym dniu jej trwania); 2002 / Rysunek elementarny, hala magazynowa „Merinotex” S.A., Toruń; 2003 / Genius loci, hala magazynowa „Merinotex” S.A., Toruń; 2005 / Rozpoznanie – demontaż doświadczeń, Galeria Arsenał, Poznań, Galeria Bielska BWA, Bielsko Biała, Galeria Bałucka, Łódź (2006); Tidsvittnen, Polska Instituten, Stockholm (Szwecja), Zeitzeugnisse, Polnisches Institut, Berlin, Niemcy; 2006 / Konstmässan återkommer på Sollentuna Expo Center, Stockholm, Szwecja; Unga polska konstnärer, Polska Instituten, Stockholm, Szwecja; Siedem Spojrzeń, malarstwo,grafika, fotografia, obiekty, Stalowa Wola, BWA w Sandomierzu; 2007 / VI Triennale Sztuki Sacrum, Wobec zła, Galeria Sztuki, Legnica; Przeciąg Festiwal Sztuki młodych w Szczecinie, Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie; ERROR – Galeria Studio BWA, Wrocław; Międzynarodowe Targi Poznańskie, IV Festiwal przedmiotów artystycznych, Poznań; 2008 / Projekt 8780 h, 1 rok, 366 dni, 8780 h, XRgallery, Fabryka drożdży, Luboń k/Poznania Antypody umysłu, Galeria Manhattan, Łódź; 2009 / 5 Miedzynarodowy Festiwal Sztuki Wizualnej inSPIRACJE / space, Szczecin, Willa Lentza, Filia 13 muz; 2010 / Morphische Felder- Kraków/HH – Hamburg

proces#2

„Wyjeżdżając z Europy przysiągłem sobie, że więcej w moim życiu nie będę pisał żadnych podań, próśb, zwracań się itd., że nie będę stał w ogonku, że nie będę się pchał i że jeżeli umrę, to nie w tłumie (…)”

Andrzej Bobkowski

Próbuję odnaleźć się w zinstytucjonalizowanym i zbiurokratyzowanym świecie.

Punktem wyjścia do realizacji proces#2 jest absurdalny w swych założeniach projekt stypendialny skierowany do Ministerstwa Kultury *.

Powstał z bezradności wobec praw panujących w dzisiejszym świecie sztuki na naszym, ojczystym gruncie.

Projekt ten, coś w rodzaju gry intelektualnej, bez względu na werdykt komisji stypendialnej, za każdym razem jest „wygrany”, a jego autorka ma chwilową satysfakcję z pozornego pokonania systemu.

A sama wystawa?

Jest kontynuacją projektu i reakcją na otrzymane stypendium. Wszystkie te papierzyska, podania, prośby, ankiety, odmowy, itd. poddaję recyklingowi i zamieniam w element konstrukcyjny do stworzenia własnej, iluzyjnej przestrzeni. W instalacji wykorzystuję dźwięk z fragmentu etiudy studenckiej Krzysztofa Kieślowskiego Pt.: „Urząd” (film z 1966 roku nagrany ukryta kamerą w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych).

Założenie projektu

Założeniem projektu jest otrzymanie odmowy wniosku o półroczne stypendium. Nie otrzymanie środków finansowych sprawi, że pomysł nie będzie mógł być zrealizowany.

Nawiązując do Procesu Kafki ten absurdalny w swych założeniach projekt ma pokazać los artysty, który zależy od siatki urzędników. Ten zbiurokratyzowany świat artystyczny począwszy od przyznawania finansów, poprzez dokładnie określone projekty do zrealizowania, po wymagania stawiane mu przez kuratorów i krytyków stawia artystę w roli petenta i niemego wykonawcy założonych ograniczeń wymaganego projektu. I tu, podobnie jak u Kafki, artysta nie ma prawa odwołania się od decyzji. Pragnąc realizować się jako twórca sam wchodzi w zależności pochłaniające jego artystyczną wolność. Jest w sytuacji absurdalnej, a każdy jego ruch tylko ten absurd podkreśla.

Środki i metody jego realizacji

Zbierane przez lata wszelkie wnioski, odmowy, projekty artystyczne moje i innych artystów staną się głównym tworzywem realizacji artystycznej. Pisma te zostaną dodatkowo zmultiplikowane w ogromnej ilości i zgromadzone na czas wystawy w przestrzeni galerii sztuki.

Przewidywany rezultat realizacji projektu

Odmowy wniosków, niezrealizowanych projektów i wystaw, ta swoista makulatura pogrzebanych twórczych nadziei, złożona w miejscu gromadzenia sztuki, zamieni to miejsce w magazyn spraw rozpatrzonych, zapomnianych i niepotrzebnych. Tak odmieniona galeria ma być synonimem pozycji samego artysty. Artysty, którego wolność nie jest nikomu potrzebna, a wręcz jest niepożądanym przejawem niesubordynacji w zinstytucjonalizowanym i uporządkowanym świecie sztuki, a on sam, w tej sprawnie działającej medialnej maszynie, ma być tylko dobrze naoliwionym trybikiem.

Krótkie uzasadnienie celowości przyznania stypendium

Ponieważ moim projektem jest nie przyznanie stypendium, otrzymanie go, dobitnie pokaże sytuację impasu, w jakiej znalazł się dziś artysta i paradoksalnie będzie najlepszym komentarzem założeń tego projektu. Otrzymanie stypendium, po raz kolejny, stworzy sytuację, w której urzędnik, niczym wymiar sprawiedliwości spisze artystę na jego twórcze być albo nie być. Sam artysta się temu podda, a jego twórcze „być” będzie z góry obwarowane przepisami, wymogami, zawartymi w ściśle określonych administracyjnych rubryczkach.

W takim zinstytucjonalizowanym świecie wolny artysta skazany jest na przegraną.

Projekt wystawy

Program stypendium przewiduje w finalnym etapie (maj, czerwiec 2008 r.) realizację wystawy artystycznej w galerii sztuki.

„Eksponatami” tej wystawy będą zbierane przez lata wszelkie wnioski składane w instytucjach, odmowy, niezrealizowane projekty artystyczne moje i innych artystów dodatkowo wielokrotnie powielane, a także puste, białe karty i teczki w przytłaczającej i przeważającej ilości (jako symbol nieobecności i niezrealizowania).

Wysokie, długie półki, specjalnie przygotowane i zapełnione nieistotną makulaturą mają stworzyć małą architekturę niemożliwą. Umieszczone w wyciemnionym wnętrzu stosy papierów odpowiednio oświetlone lampą UV, używaną do identyfikacji dokumentów lub dezynfekcji, powielone odbiciem w lustrze, staną się na chwilę rzeczywistą konstrukcją naszych złudzeń i powidoków…

Maria Wasilewska